Postanowienia ustawy Prawo ochrony środowiska zawarte w art. 73 ust. 3 dotychczas zabraniały budowy zakładów stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, a w szczególności zagrożenie wystąpienia poważnych awarii, w granicach administracyjnych miast oraz w obrębie zwartej zabudowy wsi. Natomiast rozbudowa takich zakładów była dopuszczalna pod warunkiem, że doprowadzi ona do ograniczenia zagrożeń, w tym wystąpienia poważnych awarii. Obecnie, zgodnie ze zmianą ustawy Prawo ochrony środowiska z 2015 r. obszar granic administracyjnych miast i zwartej zabudowy wsi zostały został redefiniowany i obecnie jest to obręb zwartej zabudowy miast i wsi. Doprecyzowane zostało iż zakaz budowy zakładów dotyczy w szczególności zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.

Zgodnie z art. 73 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska, zakłady stwarzające zagrożenie wystąpienia poważnych awarii powinny być lokalizowane w bezpiecznej odległości od siebie, osiedli mieszkaniowych, od obiektów użyteczności publicznej, od upraw wieloletnich, od dróg krajowych oraz od linii kolejowych o znaczeniu państwowym. W ustawie zmieniającej z 2015 r. wprowadzono zmianę w odniesieniu do ogólnego sformułowania powinny być lokalizowane na lokalizuje się.

Postanowienia ustępów 5 i 6 art. 73 ustanawiają kolejne wymagania dotyczące zagospodarowania terenów. Zgodnie z tymi zapisami osiedla mieszkaniowe, obiekty użyteczności publicznej, budynki zamieszkania zbiorowego, obszary chronione (parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, użytki ekologiczne, stanowiska dokumentacyjne, pomniki przyrody oraz ich otuliny, strefy ochronne ujęć wód oraz obszary ochronne zbiorników wód podziemnych), drogi krajowe oraz linie kolejowe o znaczeniu państwowym powinny być lokalizowane w bezpiecznej odległości od zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnych awarii. Również w odniesieniu go tych ustępów zwrot powinny być lokalizowane został zastąpiony lokalizuje się ustawą zmieniającą z 2015 r.

Organy Inspekcji Ochrony Środowiska mogą, po uzyskaniu opinii właściwego organu PSP, wydać istniejącym zakładom stwarzającym zagrożenie wystąpienia poważnych awarii, dla których bezpieczna odległość nie została zachowana, decyzję w zakresie nałożenia dodatkowych zabezpieczeń technicznych, aby zmniejszyć niebezpieczeństwa, na jakie są narażeni ludzie. Ustawa zmieniająca ustawę Prawo ochrony środowiska z 2015 r. wprowadziła dwa dodatkowe ustępy (7 i 8) do artykułu 73 i dotyczą informacji, których opracowania i przedłożenia komendant powiatowy (miejski) PSP może, po zasięgnięciu opinii WIOŚ, może nałożyć na prowadzącego zakład o zwiększonym ryzyku. Informacje to dotyczą prawdopodobieństwa wystąpienia poważnej awarii przemysłowej i potencjalnych skutków poważnej awarii przemysłowej oraz jej zasięgu. Należy wspomnieć, iż koszt opracowania i przedłożenia przygotowanych informacji spoczywa na prowadzącym zakład zwiększonego ryzyka.

Ponieważ termin bezpieczna odległość nie został dotychczas prawnie zdefiniowany, na mocy ustawy zmieniającej w 2015 r. ustawę Prawo ochrony środowiska minister środowiska w porozumieniu z ministrem spraw wewnętrznych oraz ministrem budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi rozporządzenie w którym zostaną zdefiniowane:

1) sposób ustalania bezpiecznej odległości,

2) rodzaje poważnych awarii przemysłowych, których potencjalne skutki należy uwzględnić przy ustalaniu bezpiecznej odległości,

3) parametry graniczne oddziaływania potencjalnych skutków poważnych awarii przemysłowych w zakresie palności, wybuchowości i toksyczności substancji niebezpiecznych, których miejsca występowania należy uwzględnić przy ustalaniu bezpiecznej odległości – kierując się potrzebą zapewnienia wysokiego poziomu ochrony ludzi i środowiska.