Praca w środowisku zimnym po­wo­du­je znaczne ob­cią­że­nie ukła­du krą­że­nia. Jest to szcze­gól­nie nie­bez­piecz­ne dla osób z cho­ro­ba­mi ukła­du krą­że­nia (cho­ro­bą wień­co­wą, nad­ci­śnie­niem tęt­ni­czym) oraz dla osób starszych. W Polsce od wielu lat – mimo postępów w diagnostyce i leczeniu – choroby te są odpowiedzialne za ok. 50% wszystkich zgonów, co stawia nasz kraj na jednym z pierwszych miejsc pod tym względem w Europie.

Publikacje naukowe dotyczą przede wszystkim wpływu niskich temperatur otoczenia na zaostrzenie chorób układu krążenia w populacji ogólnej. Znany jest fakt, że przypadki zawału serca i zaostrzenia choroby niedokrwiennej serca występują częściej w chłodniejszych porach roku. Według badań, narażenie na zimno zwiększa również skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze krwi. Powtarzająca się ekspozycja na środowisko zimne w miejscu pracy może stanowić również ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca. 

Duża wypadkowość w sektorze budownictwa, jak też poważne skutki tych wypadków skłaniają do większego uświadamiania pracodawcom i uczestnikom procesu budowlanego ich obowiązków w zakresie ochrony życia i zdrowia pracowników. W artykule przedstawiono podstawowe uregulowania prawne dotyczące obowiązków pracodawcy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz odpowiedzialność za nieprzestrzeganie wymagań zawartych w przepisach. Przedstawiono również zakres odpowiedzialności uczestników procesu budowlanego za wypadki przy pracy.

Absencją chorobową w przedsiębiorstwach można zarządzać na trzech poziomach. Na poziomie podstawowym zarządzanie to ogranicza się do zapobiegania wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym i jest ściśle związane z regulacjami prawnymi w tym zakresie. Szersze podejście do zarządzania absencją chorobową obejmuje zapobieganie wszelkim dolegliwościom związanym z pracą. Na podstawie wyników badań europejskich, tj. europejskiego badania przedsiębiorstw na temat nowych i pojawiających się zagrożeń ESENER przeprowadzonego w 2009 r. przez Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy oraz badania pn. Pan European Employer Health Benefits Issues, przeprowadzonego przez firmę Mercer  w 2010 r., podjęto próbę oceny zarządzania absencją chorobową związaną z warunkami pracy w polskich przedsiębiorstwach na tle państw europejskich.

Głównym zagrożeniem zawodowym dla wychowawców nauczania przedszkolnego jest kontakt z wydzielinami i wydalinami organizmów dzieci oraz bioaerozolem emitowanym przez nie w trakcie zabawy. Nauczyciele w przedszkolu w trakcie czynności zawodowych są narażeni na bezpośredni kontakt ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi (bakteriami, wirusami, grzybami), które mogą być przyczyną wielu dolegliwości i chorób. W związku z tym kluczowym aspektem zapobiegania zagrożeniom zawodowym w tej grupie pracowników jest zarówno prowadzenie rzetelnej oceny ryzyka, jak również zastosowanie odpowiednich środków profilaktycznych.