Nazwa | Glicerol | Numer CAS | 56-81-5 | Synonimy | gliceryna; alkohol trihydroksylowy; 1,2,3-trihydroksypropan; 1,2,3-propantriol |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
frakcja wdychalna | NDS: | 10 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04374:2009 PiMOŚP 2003, nr 4(38) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 92,09 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz higroskopijna Barwa: bezbarwna Zapach: bez zapachu Temperatura topnienia: 20 °C Temperatura wrzenia: 290 °C z rozkładem Temperatura zapłonu: 199 °C (zamknięty tygiel) 177 °C (otwarty tygiel) Temperatura samozapłonu: 370 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 0,9% obj. - górna brak danych Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 1,26 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,17 Prężność par: - w temp. 20 °C: 0,266 Pa - w temp. 50 °C: 0,33 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpuszcza się nieograniczenie ze zmianą objętości (kontrakcja) Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się umiarkowanie w octanie etylu, eterze etylowym, acetonie Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): -1,76 | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,479 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu LD50 (szczur, doustnie) - 12 600 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) > 570 mg/m3/1 h LD50 (królik, skóra) > 10 000 mg/kg TDL0 (człowiek, doustnie) - 1428 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci mgły może wywołać łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu może wywołać ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, silną i długotrwałą biegunkę. Po spożyciu bardzo dużych dawek wywołuje ból i zawroty głowy, uczucie pragnienia, spadek ciśnienia tętniczego krwi (odwodnienie), zaburzenia rytmu serca, hemolizę krwi (rozpad czerwonych krwinek), uszkodzenie nerek, zaburzenia elektrolitowe, śpiączkę z możliwością zgonu.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Pomoc lekarska: W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. W każdym przypadku wypicia dużej ilości, transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na możliwość rozwinięcia się objawów zatrucia. |
|
|
|