Nazwa | 4-Hydroksy-4-metylopentan-2-on | Numer CAS | 123-42-2 | Synonimy | alkohol diacetonowy |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H319: Działa drażniąco na oczy.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 240 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04368:2008 PiMOŚP 2001, z. 30 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 116,16 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: przyjemny, słodkawy Temperatura topnienia: -47 °C Temperatura wrzenia: 166 °C Temperatura zapłonu: 56 °C Temperatura samozapłonu: 603 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 1,8% obj. - górna: 6,9% obj. Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 0,94 Gęstość par względem powietrza: 4,0 Prężność par w temp. 20 °C: 2 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25 °C: >100 g/l Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych | Właściwości dodatkowe | Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): 0,14 Współczynnik załamania światła: 1,4223-1,4243 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 1,3 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 4000 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 13500 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek oraz bóle i zawroty głowy, podrażnienie błony śluzowej nosa, gardła, kaszel, duszność, skurcz oskrzeli, zapalenie płuc, mdłości i wymioty, a w dużym stężeniu - zaburzenia równowagi, senność, śpiączkę.
Skażenie skóry powoduje jej zaczerwienienie, ból oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, senność, śpiączkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe działanie prowadzi do zaczerwienia, odtłuszczenia i stanów zapalnych skóry, zapalenia spojówek, nieżytu górnych i dolnych dróg oddechowych. Możliwość uszkodzenie wątroby i nerek. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjna PR ze względu na ryzyko stopniowego nasilania objawów zatrucia.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej protezy i inne ruchome ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Ze względu na możliwość wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. W razie wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko nasilania się objawów zatrucia.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|