Nazwa | 4-Metoksyanilina | Numer CAS | 104-94-9 | Synonimy | p-anizydyna, 4-metoksyanilina, 4-aminoanizol |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2*, inhal., H330; Acute Tox. 1, dermal (Toksyczność ostra, kat.1 – skóra), H310; Acute Tox. 2*, oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300; STOT RE 2* (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373**; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią. H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą. H300: Połknięcie grozi śmiercią. H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie . H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem. P320: Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie). P361: Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. P405: Przechowywać pod zamknięciem. P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,5 mg/m3 | NDSCh: | 1 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 123,15 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: bezbarwne lub szarobrązowe Zapach: słaby, podobny do zapachu aniliny Temperatura topnienia: 57-60°C Temperatura wrzenia: 243°C Temperatura zapłonu: 122°C Temperatura samozapłonu: 515°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych Stężenie stechiometryczne: 2,34% obj. Gęstość w temp. 57°C: 1,07°C Gęstość par względem powietrza: 4,28 Prężność par w temp. 115°C: 17 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bardzo słabo Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | Właściwości dodatkowe | Lepkość w temp. 131°C: 0,842 mPa s Ciepło spalania: -31,4 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 1400 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (szczur, skóra) - 3200 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, methemoglobinotwórcza, może działać uczulająco oraz drażniąco.
Drogi wchłaniania: skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: prawdopodobnie pary mogą wywołać bóle i zawroty głowy oraz sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, duszność, zaburzenia świadomości, związane z methemoglobinemią i niedotlenieniem tkanek. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być hemoliza erytrocytów oraz wtórne uszkodzenie nerek.
Skażenie skóry substancją w postaci stałej może wywołać ostre zapalenie skóry oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu może wywołać łzawienie i ból oczu oraz zapalenie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Zatrucie
Drogą pokarmową może nastąpić wskutek wypicia roztworu (w rozpuszczalniku organicznym) i przypuszczalnie wywołuje objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Objawy zatrucia przewlekłego: prawdopodobnie może wystąpić niedokrwistość. Powtarzane narażenie może spowodować zmiany uczuleniowe skóry. |
|
|
Niezbędne leki:tlen. Odtrutki:1-proc. roztwór błękitu metylenowego, witamina C w tabletkach po 0,2 g. Leczenie:tlen, błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowego, a następnie 2-3 tabl. witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) karetką PR bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych uzasadnia podanie, powoli, 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowgo, jeżeli nie ma wątpliwości, że nastąpiło zatrucie związkiem aminowym lub innym methemoglobinotwórczym. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. Uwaga: poprawa powinna nastąpić po 30-40 minutach. Jeżeli sinica nie ustąpiła, po godzinie można powtórzyć iniekcję błękitu metylenowego. Nie przekraczać całkowitej dawki 7 mg/kg, tj. łącznie 0,5 g błękitu metylenowego. Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie miejscowego zaczerwienienia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy chłodną wodą co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Konieczna konsultacja okulistyczna wobec wysokiego ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|