Nazwa | Tribromek boru | Numer CAS | 10294-33-4 | Synonimy | tribromoboran |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2(*) inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330; Acute Tox. 2(*), oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300; Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią. H300: Połknięcie grozi śmiercią. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P264: Dokładnie umyć … po użyciu. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH014: Reaguje gwałtownie z wodą.
|
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | - | NDSCh: | - | NDSP: | 10 mg/m3 |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04360:2004 PiMOŚP 1999, z. 22 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 250,54 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz dymiąca Barwa: bezbarwna Zapach: ostry Temperatura topnienia: -45°C Temperatura wrzenia: 91°C Temperatura zapłonu: niepalna ciecz Temperatura samozapłonu: niepalna ciecz Granica wybuchowości: pary nie tworzą mieszanin wybuchowych Gęstość cieczy w temp. 20°C: 2,65 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 8,657 Prężność par: - w temp. 20°C: 75 hPa - w temp. 50°C: 119 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 771 g/m3 - w temp. 30°C: 1185 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie: gwałtowna reakcja z wydzieleniem toksycznych i żrących produktów | Właściwości dodatkowe | |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, żrąca i działająca narkotycznie.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc, zawroty głowy, senność, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, wstrząs, drgawki, śpiączka.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, krwawienie lub/i perforację przewodu pokarmowego oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie prowadzi do mdłości, wymiotów, spadku ciężaru ciała, anemii. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeśli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawanie tlenu. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.) Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia konsultacji chirurgicznej. Należy podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia mleko lub białko jaj kurzych. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko krwotoku, wstrząsu.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|